Een avond met Armando Jongejan

Voor het bestuur is het altijd weer spannend om een spreker 'in huis' te halen. Elk jaar proberen we dat te organiseren en dit jaar hebben we Armando Jongejan bereidt gevonden om iets van zijn fotografisch werk te tonen en te vertellen.
De beamer is up and running en Armando introduceert zichzelf. Hij is lid van diverse groepen bij de fotobond en voelt zich vereert te mogen behoren tot groepen met ronkende namen als Royal Photographic Society (FRPS), Contemporary Group van de RPS en het Conceptual and Contemporary Panel. Mij zegt het niets maar het klinkt toch beter dan lid zijn van 'Fotoclub de Sluiter'.
Voor de pauze staan landschappen op het programma. We belanden hiermee direct in de prachtige omgeving van noord Engeland, het Lake District National Park. De landschappen toont Armando ons in vierkante zwart/wit opnames. Hij verteld geanimeerd dat dit vanuit het begin van zijn fotografische carrière is ontstaan. De camera's die hij toen gebruikte hadden alleen een vierkant kader waardoor Armando ook nu nog vaak 'vierkant' naar zijn omgeving kijkt. Aan fotomateriaal is geen gebrek waardoor het ene heuvel/berg landschap wordt vervolgt met het andere. Een fotogenieke omgeving daar, maar ook in Engeland blijkt de regel te gelden dat voor de beste foto's je de compositie serieus moet nemen. Invoerende lijnen, diagonale lijnen, verdwijnpunt, verhouding voorgrond achtergrond en ook met de lucht dien je rekening te houden. Maar uiteindelijk zul je voor een echt geslaagde foto het juiste licht moeten vangen. Soms moet je hiervoor twee of drie keer terugkeren voor het beste resultaat, rekening houdend met het tijdstip van de dag waarbij je vervolgens weer afhankelijk bent van de juiste weersomstandigheden. We zien dat ondanks al deze variabelen het mogelijk is om een fijn resultaat te bereiken. Hierbij wijst Armando ons nog specifiek op het gebruik van tegenlicht in je opnames.
Na de z/w opnames toont Armando ook landschappen in kleur, deze zijn niet meer vierkant, waarna we nog een z/w serie zien. De ene foto nog fraaier dan de andere. Voor je uitrusting onderweg moet je in Engeland wel rekening houden met het weer. Regen valt er in deze streken in overvloed en daar kun je de camera en je lenzen maar beter tegen beschermen. Een stevig en wellicht zwaar statief doet hier goede diensten. Ook voor jezelf moet je er rekening mee houden dat het lang niet altijd verstandig is om van de paden af te gaan. Armando getuigt van een keer dat hij plotseling een meter diep in het moeras belandde en waar hij maar met moeite uit wist te ontsnappen.
Na een uitstapje naar Bryce Canyon in de VS met prachtige foto's in het ochtendlicht en een tour door IJsland is het al snel pauze.
Na de pauze worden we getrakteerd op een andere passie van Armando. Bij maakt fotoboekjes met een thema, daar zijn er al een aantal van verschenen. Uit enkele hiervan zien we foto's. Allereerst uit de serie Egmondse dorpsportretten uit de jaren '90 waarbij er bij elk portret een persoon en een stukje Egmondse geschiedenis is verwerkt.

Tenslotte eindigen we contemplatief. Er blijken maar liefst 3 kloosters bij de woonplaats van Armando te staan. Het Sint Liobaklooster, de St. Adelbertusabdij beter bekend als de abdij van Egmond en klooster "Karmel" van de zusters Karmelitessen. Armando blijkt hier regelmatig te komen om te fotograferen. Wij zien met name uit het Sint Liobaklooster een aantal mooie momenten die met de Hasselblad zijn vastgelegd. Fraaie sobere en ingetogen portretten maar ook blijdschap bij intreding of andere momenten die het monastieke leven aan ons tonen.
Tenslotte krijgen we aan het einde van de avond nog een interessante slogan toegestopt. 'Probeer geen foto van iets te maken, maar een foto over iets'. Hiermee kunnen we na een geslaagde avond naar huis.

Jan Neefjes